“فرانکی چهارانگشتی” به همراه سه نفر دیگر از یک جواهرفروشی یهودی دزدی میکنند. در میان جواهرات دزدیده شده، یک قطعه الماس ۸۶ قیراطی نیز وجود دارد. “فرانکی” قصد دارد آن را به “پسرعمو آوی”، دلالی نیویورکی بفروشد. او سر راهاش در لندن به توصیهی یکی از همکاراناش برای خرید اسلحه، سراغ “بوریس تیزه” (معروف به “بوریس ضد گلوله”)، یک مامور سابق KGB میرود. “بوریس” که از وجود الماس و علاقهی مفرط “فرانکی” به قمار آگاه شده، سعی دارد با کشاندن او به محل شرطبندی غیرمجاز، الماس را برباید. برای این کار به سراغ “سال”، صاحب سیاه پوست یک مغازهی گروبرداری میرود. “سال” با دوستاش “وینی” که سگی ناآرام دارد و “تایرون” چاقترین رانندهی فرار، به سراغ “فرانکی” میرود. در همین زمان “ترک”، یک کارگزار خردهپای مسابقات مشتزنی غیرمجاز و شریکاش “تامی”، دچار مخمصه شدهاند و خود را در مقابل “کله آجری”، یکی از کلهگندهترین تبهکاران لندن و برگزارکنندهی مسابفات غیرمجاز بوکس، متعهد میبینند، چون مشتزن گردنکلفت آنها “جورج خوشگله” توسط یک کولی لاغراندام ایرلندی به نام “میکی اونیل یک مشتی” آسیب سختی دیده است… “گای ریچی” کارگردان سرشناس انگلیسی، “قاپزنی” را در سال ۲۰۰۰ به سینماها آورد. فیلم شاید بتوان گفت از همه جهت یک کمدی-جنایی کامل است، اما آن چه بیشتر برجسته مینماید، دیالوگهای استثنایی و بینظیری است که در مواقع غیرمنتظره به کار رفتهاند، ضمن اینکه بازی تک تک بازیگران در حد عالیست و در این بین نیز حضور “برد پیت” و لهجهی غلیظ کولیهای انگلیسی که او به کار میبرد، شاید شاخصترین و بهترین اجرای او در فیلمهای اخیرش باشد.
0 دیدگاه:
ارسال یک نظر
ارسال دیدگاه